Patrol- Ann Aguirre

Autor: Ann Aguirre
Tytuł: Patrol
Seria: Enklawa #2
Stron: 304
Moja ocena: 8/10
Opis: Dziewczyna urodzona w ciemności musiała uciekać z podziemnej enklawy – żeby przeżyć.
Teraz przekona się, że na Powierzchni może stracić coś więcej, niż życie…


Świat Karo się zmienił, odkąd wraz z Cieniem wyszła na Powierzchnię. Tam na dole, w enklawie pośród podziemnych tuneli, była Łowczynią, doświadczoną, niebezpieczną wojowniczką. Dla mieszkańców osady, w której teraz znaleźli schronienie, jest zwykłą nastolatką i musi się uczyć – szyć i gotować jak inne dziewczęta. Ona, która potrafi tylko walczyć...
Ale nie to jest najgorsze. Cień – tajemniczy chłopak, z którym połączyło ją tak wiele podczas niebezpiecznej wędrówki – odsuwa się od niej coraz bardziej.


Samotna i nieszczęśliwa Karo zgłasza się do patrolu, który sprawdza, czy Dzicy – krwiożercze potwory polujące na ludzi – nie zagrażają pracującym na polach za murem enklawy. To było zawsze łatwe, rutynowe zadanie. Ale na górze, tak jak i na dole, wszystko się zmieniło. Dzicy stali się sprytniejsi. Obserwują. Czekają. I planują atak, którego ma nie przeżyć nikt w nowej enklawie Karo…

Moja opinia: Po przeczytaniu "Enklawy" od razu wzięłam się za "Patrol". Byłam bardzo ciekawa dalszych losów Karo i Cienia.

Karo, Cień, Stalker i Tegan trafiają do wioski Salvation, gdzie muszą uczyć się wszystkiego od początku. Każde z nich trafia do innej rodziny. Najtrudniej jest Karo, która jako jedyna z jej przyjaciół nigdy nie widziała czegoś podobnego, czyli czytania, pisania, dawania prezentów na urodziny. Po prostu takich codziennych czynności. Najłatwiej w "nowym świecie" jest Tegan, która od dzieciństwa żyła w niewoli, a teraz ma szanse na normalne życie.

Karo ma też wiele innych problemów: nie może nosić spodni, nie może polować. Musi przyzwyczaić się do tego wszystkiego i porzucić codzienną rutynę. To dla niej prawdziwa tortura. Oprócz tego nie może zrozumieć zachowania Cienia, który z niewiadomych dla niej powodów nie rozmawia z nią i stara się ją unikać. Jedynym pocieszeniem zdaje się być Stalker, który pragnie czegoś więcej niż przyjaźni z nią.

Wkrótce Karo, wbrew zastrzeżeniom innych zapisuje się do Patrolu, który ma na celu chronienie rolników, podczas siania i zbierania plonów. Okazuje się, że Dzicy stają się coraz sprytniejsi...

Tak więc książka nie jest wielką rewelacją. Nawet nie dosięga do pięt "Igrzyskom śmierci", ale nie jest też wielką tragedią. Czyta się ją szybko i zapewnia dużo wrażeń. Jest nawet ciekawsza od pierwszej części, co nie jest łatwe osiągnąć. Chodzi mi o to, że zazwyczaj pierwsza część książki jest najlepsza z całej trylogii.

Mogę wam powiedzieć, że dla zabicia czasu możecie poczytać tą trylogię. Polecam!

Cytaty:

„A jednak przyjaźń oznacza czasami, że trzeba pozwolić drugiej osobie robić bolesne dla nas rzeczy, na przykład oddalić się, tylko dlatego, że daje im to szczęście.” 

 ,,Ludzie próbują nadać temu, co się dzieje, jakiś sens, a jeśli nie znają odpowiedzi, wymyślają je, bo dla niektórych błędna odpowiedź jest lepsza niż żadna.”

 „Tajemnice zawsze jakoś się rozchodzą, jak szepty niesione przez wiatr.” 

 „Miłość wydawała mi się straszna, skoro osłabia tak, że bez niej nie można przetrwać.” 

 „Ból uczy ludzi zadawać więcej bólu.”