BLOG ZAMKNIĘTY

Z powodów zaniedbywania bloga postanowiłam założyć nowy, który postanowiłam prowadzić systematycznie.
Zapraszam : http://papierowa-kraina.blogspot.com/

Przyjaciel z dzieciństwa- Sarah Maclean

Autor: Sarah Maclean
Tytuł: Przyjaciel z dzieciństwa
Stron: 304
Kategoria: Romans historyczny
Moja ocena: 8/10
Opis:
On jest księciem londyńskiego półświatka.
Ona – młodą damą, która odkrywa w sobie nieznane dotąd pragnienia. I jest gotowa stracić dla nich głowę... i serce.

Dziesięć lat temu markiz Bourne zniknął z towarzystwa. Jego jedynym majątkiem był wówczas tytuł, nic więcej. Dziś powraca na salony – jako właściciel najbardziej ekskluzywnej w Londynie jaskini hazardu. Zimny i bezwzględny, zrobi wszystko, aby odzyskać swe dziedzictwo – włącznie z poślubieniem przyobiecanej mu kiedyś nienagannej pod każdym względem lady Penelope.

Zerwane przed laty zaręczyny, a potem zaloty nudnych kawalerów sprawiły, że Penelope nie interesuje spokojne, konwencjonalne małżeństwo, do jakiego została wychowana. Marzy o czymś więcej. A markiz Bourne to wprost obietnica niezbadanych, tajemnych rozkoszy!

Moja opinia:

Jeśli jesteś fanką romansu historycznego choć nie podoba ci sie lekko nudnawy styl Jane Austen, ta książka bez wątpienia Ci sie spodoba. Jednak jeśli czujesz sie zgorszona gdy czytasz nazbyt opisane sceny związane z sexem lepiej sobie ją odpuść.

Lady Penelope z każdym dniem coraz bardziej można określić ją mianem głupiej starej panny. W wieku dwudziestu ośmiu lat nadal nie znalazła sobie meża. Aby pomóc w zalotach, jej ojciec decyduje sie dać jej pokaźny posag, mianowicie cudowne ziemie, które wygrał w karty. Gdy Penelope dowiaduje sie do kogo należały wcześniej te ziemie nie od razu to akceptuje. Kiedy markiz Bourne dowiaduje sie, że jego ziemie należą teraz do jego przyjaciółki z dzieciństwa, której nie widział od wielu lat nie do końca wie co ma zrobić. Jedynym wyjściem pozostaje poślubienie jej za wszelką cene. Tylko wtedy bedzie mógł sie sie zemścić.
Penelope jak i Michael bedą postawieni przed trudnymi wyborami, które bedą kształtowały ich charaktery. Żadne z nich nie zdaje sobie sprawy nad konsekwencjami swoich czynów.
Czasem jedna karta zmienia całe nasze życie jak przekonał sie sam markiz Bourne.

Mimo, że bardzo łatwo i ciekawie mi sie czytało, nie polubiłam żadnego z bohaterów z tej książki, no może oprócz Crossa, wspólnika Michaela. A to i tak postać drugoplanowa, która prawie w ogóle nie była pokazana, jednak z niecierpliwością czekałam na okazanie go w książce. Natomiast brak checi do pozostał bohaterów zostały spowodowane tym, że Penelopa jak i makiz myślą tylko o swoich pragnieniach i fantazjach! Bez przerwy bohaterowie albo o tym myślą albo praktykują to. Pomimo tego wszystko jest okej.

Kobieta, której nikt nie znał- Chris Pavone

Autor: Chris Pavone
Tytuł: Kobieta, której nikt nie znał
Stron: 389
Kategoria: thiller, sensacja, kryminał
Moja ocena: 7/10
Opis:
W tej książce nikt nie jest tym, za kogo się podaje.

Kate Moore nie jest jedynie wzorową panią domu, jak postrzega ją otoczenie. Ma pewną tajemnicę, która determinuje jej życie. Mąż Kate nieustannie pracuje, robiąc coś, czego ona nigdy nie rozumiała dla banku, o którym nie wolno jej nic wiedzieć. Kate czuje się coraz bardziej samotna i znudzona. Gdy zaczyna podejrzewać, że ich nowi znajomi nie są tymi, za których się podają, rozpoczyna własne śledztwo, odsłaniając warstwy otaczającej ją ze wszystkich stron mistyfikacji. Odkrywa fałszywe urzędy, nieistniejące korporacje i ukrytą broń, tajemniczą farmę i numeryczne konto z olbrzymimi kwotami pieniędzy, a wreszcie niewyobrażalne, ciągnące się od dawna oszustwo, które zagraża jej rodzinie, małżeństwo i życiu.
Moja opinia:

Książka opowiada o kobiecie, która ukrywa przed całą swoją rodziną kim na prawde jest, czyli byłą agentką CIA. Nie myślała w ogóle nad konsekwencjami swoich tajemnic, nie wiedziała, że w końcu ją dopadną, a może wiedziała, ale nie chciała o tym myśleć?
 Gdy Kate dowiedziała sie, że jej mąż dostał prace w bardzo małym państwie zwanym Luksemburgu, nie była zbytnio tym faktem zachwycona. Ale, że bardziej obchodziło ją dobro jej dzieci, oraz meża, musiała skapitulować i zgodzić sie na przeprowadzke.
 Tam zaprzyjaźniła sie z pozoru całkiem przecietną kobietą, Julią i jej bardzo przystojnym meżem. Wtedy nie wiedziała, że ta znajomość przerodzi sie w zupełnie coś innego.

 Cóż moge powiedzieć o tej książce? Z pewnością nie jest to aż tak oryginalny temat na napisanie książki. Bardzo czesto spotykam sie  z filmami o podobnej tematyce. Nie mowie, że to jest prosty i przewidywalny temat, bo tak nie jest. Końcówka bardzo nie zaskoczyła. Nie spodziewałam sie takiego obrotu spraw, co jest plusem dla książki.

Książka jest pisana w trzeciej osobie, co nie bardzo mi pasowało. Ale nie było tak źle czytać jak to sobie wyobrażałam. Bardzo szczegółowo autor opisał dynamiczne przeżycia bohaterki. Jednak czasem można było sie zanudzić.  Niektóre wydarzenia albo opisy powinny być znacznie skrócone jak dla mnie..

Piękne Istoty- Kami Garcia, Margaret Stohl

Autor: Kami Garcia, Margaret Stohl
Tytuł: Piękne Istoty
Seria: Kroniki Obdarzonych #1
Stron: 536
Kategoria: fantastyka, romans
Moja ocena: 9/10
Opis:
Ethan, bohater powieści, mieszka w Gatlin – małym, nudnym miasteczku w Południowej Karolinie. Jest nastolatkiem, który gra w kosza i umawia się z dziewczynami. Uwielbia czytać i marzy o podróżach po całym świecie. Zwyczajna historia? Zapewne tak, gdyby nie fakt, że Etan ma swoją tajemnicę. Od miesięcy śni mu się ten sam sen. Widzi w nim tę samą dziewczynę, której nigdy nie spotkał.
Pewnego dnia do jego klasy dołącza nowa uczennica. Okazuje się ona… dziewczyną ze snu. Lena zamieszkuje u swojego wuja Macona. Nie pasuje jednak do mieszkańców Gatlin. Inaczej wygląda, mówi, porusza się. Jest bardziej mroczna. Ma też swoją tajemnicę. Nad jej rodziną od pokoleń ciąży straszliwa klątwa, przez którą Lena nie może żyć jak zwyczajna nastolatka.
Ethan zakochuje się w dziewczynie, a ona odwzajemnia uczucie. Zdradza chłopakowi swoją tajemnicę. Aby uratować Lenę i ich miłość, Ethan próbuje znaleźć sposób na uniknięcie tragicznego losu.
Moja opinia:

Myśle, ze dość szczegółowo zostało wyjaśnione w opisie o co w tym wszystkim chodzi, wiec nie bede przynudzała.

 Powiem szczerze, że kiedy zaczełam czytać tą książke, już dawno temu, nie skończyłam jej. Może nawet nie doszłam do połowy. Nie wiem co mnie odrzucało. Być moze to, że książka jest pisana z perspektywy Ethana, a ja nie jestem przyzwyczajona do tego rodzaju narratorów.

Korzystając z okazji, że moja koleżanka miała w posiadaniu tą oto książe, postanowiłam, że jeszcze raz podejme wyzwanie i zaczne ją czytać. Tym razem nie tylko dotrwałam do końca, ale także w ogóle mi nie przeszkadzała narracja. Pochłonełam książke bardzo szybko, a każda kolejna strona była równie interesująca jak poprzednia.

Postać Leny przedstawiono niemal w bajkowy sposób niczym Królewne Śnieżke, która ma czarne włosy, jasną cere i jest zniewalająco piekna. Jednak ta, zamiast być przez wszystkich kochana, jest wrecz znienawidzona. Ethan i wójek Macon wydają sie jedynym oparciem dla samotnej dziewczyny o niesamowitych zdolnościach.

POLECAM!

Cytaty:

"Samotność to obejmowanie kogoś, kogo kochasz. Gdy wiesz, że nigdy więcej nie obejmiesz go znowu"

 "Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć."

 "To, co słuszne, i to, co łatwe to dwie różne rzeczy."

Akademia wampirów- Richelle Mead

Autor: Richelle Mead
Tytuł: Akademia wampirów
Seria: Akademia wampirów #1
Stron: 336
Kategoria: fantastyka, młodzieżowe
Moja ocena: 9/10
Opis:
Tylko najlepszy przyjaciel może ocalić ci życie. Zwłaszcza jeśli twój wróg jest nieśmiertelny…
W szkole imienia świętego Władimira wampiry czystej krwi – moroje – uczą się posługiwać swoimi nadnaturalnymi darami, a mieszańce – dampiry – szkolą się na ich opiekunów i oddanych strażników. Posępne mury kryją jednak więcej mrocznych tajemnic, niż można by podejrzewać. Lissie Dragomir, morojce ze szlachetnego rodu, grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Czy dampirka Rose, połączona z nią telepatyczną więzią, zdoła ochronić przyjaciółkę?
Moja opinia:
Dla fanów wampirów jest to idealna książka.

Książka opowiada historie Rose, która jest dampirką, czyli pół człowiekiem, pół wampirem, która za swój cel obrała chronienie swojej najlepszej pzyjaciółki Lissie, która jest ksieżniczką wampirów. Obie te postaci są równie ważni, ale książka jest pisana z perspektywy Rose. 
W Akademii Wampirów uczą sie wampiry jak i dampiry. Jest tam tak jak w normalnej szkole, uczniowie są podzieleni na gorszych i lepszych. Wampiry to rozpieszczone dzieciaki, które nie umieja same o siebie zadbać, a dampiry to ci gorsi, którzy uczą sie tego jak ochraniać ich tyłki. 
Rose i Lissie uciekają ze szkoły ku niezrozumieniu innych, lecz szybko zostają odnalezione i przywiezione  z powrotem do Akademii. Tam zaczyna dziać sie coś dziwnego. Martwe zwierzeta niespodziewanie znajdują sie przy biednej, bezbronnej Lissie. Ktoś je tam podrzuca. Tylko po co?

Opisze tak mniej wiecej główne bohaterki. Otóż Rose jest sarkastyczna, lubi sie zabawić. Umie zadbać o siebie i nie pozwoli za żadne skarby, żeby coś stało sie jej najbliższej przyjaciółce, kóra jest dla niej jedyną rodziną. W szkole uważana jest za dziwke, nie dlatego, że nią jest, ale dlatego że chłopaki z którymi sie całowała rozpowiadają o niej plotki. Ale ona sie nie daje. Walczy o swój honor.
Rose jest milutką blondynką z królewskiego rodu. Jej rodzice i brat zgineli w wypadku, wiec ona ma odziedziczyć tron. Chce, żeby wszyscy ją polubili jak przystało na królewne. Jej wadą jest to, że gdy ma jakiś problem i już nie wytrzymuje psychicznie, siega po żyletke. Myśli, że tylko to jest tymczasowym rozwiązaniem. Rose pomaga jej walczyć z tym nawykiem.

Tak wiec książka pisana jest prostym jezykiem, idealnym dla nastolatek, tak ja sama fabuła. Oprócz wampiryzmu można w niej spotkać zwykłe problemy nastolatek. Myśle, że każdy polubi waleczną Rose i słodką Lissie.

Cytaty:

"Mężczyzna musiałby posiąść sztukę czytania w myślach, chcąc tę swoją wybraną uszczęśliwić."

 "Ludzie, którzy są szaleni rzadko zastanawiają się nad tym, czy są szaleni." 

Przesądny- R. L. Stine

Autor: R. L. Stine
Tytuł: Przesądny
Stron: 380
Kategoria: horror (?)
Moja ocena: 9-/10
Opis: Liam O'Connor, profesor folklorystyki w niewielkim pensylwańskim college'u, wyróżnia się urokiem i inteligencją, którą w osobliwy sposób godzi z dziwaczną wiarą w przesądy i złe uroki. Sara Morgan jest nim zafascynowana i początkowo nie zwraca uwagi na pogłoski o serii potwornych morderstw wstrząsających niewielkim miasteczkiem uniwersyteckim.

Moja opinia:
Książka, która zapadnie w moim umyśle na bardzo długo.

Sara jest oczarowana profesorem Liamem. Nie przeszkadzają jej jego drobne dziwactwa, które po pewnym czasie stają się nie do wytrzymania. Otóż Liam bardzo wierzy w różnego rodzaju legendy, przesądy, wierzenia. Dostaje szału nawet wtedy, gdy ktoś nie powie mu "na zdrowie" kiedy kichnie. Więc serio nie wiem czemu Sarze wydawało się to wprost słodkie.

Cała akcja rozgrywa się kiedy w makabryczny sposób ginie sekretarka Liama. Jej ciało zostaje rozerwane na strzępy. Nie ma żadnych śladów wskazujących na to kto jest mordercą. Po jakimś czasie znowu ginie kobieta, w ten sam sposób...

Rozgrywane wydarzenia widzimy z różnych perspektyw. Ułatwia nam to bardzo czytanie. Zwykle nie lubię takiej narracji, ale tutaj w ogóle mi to nie przeszkadzało. Dzięki temu było o wiele ciekawiej. Można stwierdzić, że głównym bohaterem jest Sara, chociaż nad tym można podyskutować.

Jeśli ktoś ma słabe nerwy, niech nie bierze się za tą książkę, ponieważ w niektórych momentach dokładnie jest napisane o sposobie morderstwa. Rozerwana skóra, flaki na wierzchu, te sprawy. Ja sama bardzo nie lubię choćby o tym czytać. Od razu chce mi się wymiotować. Sama nie wiem jak wytrwałam do końca, ale może tylko przesadzam.

Książka, przy której jest bardzo dużo emocji. Czyta się z zapartym tchem.

Polecam!

Edzia, idealna książka dla cb, jeśli chodzi o flaki itp. XDD

Za ekranem: Pretty Little Liars sezon 1

Tytuł: Pretty Little Liars
Główni bohaterowie:

Aria Montgomery- Lucy Hale
Hanna Marin- Ashley Benson
Emily Fields- Schay Mitchell
Spencer Hastings- Troian Bellisario
Ezra Fitz- Ian Harding
Alison DiLaurentis

Opis:

Serial opowiada o grupce nastolatek. Pewnego dnia jedna z nich ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Po roku reszta dziewczyn zaczyna dostawać dziwne wiadomości. Okazuje się, że dziewczyny ukrywają pewną tajemnicę...

Moja opinia: 

Byłam bardzo ciekawa tego serialu. Pierwsze odcinki były bardzo niezrozumiałe i skomplikowane. Ale proszę nie zniechęcać się. W dalszych odcinkach wszystko się wyjaśnia. 

Wszystkie dziewczyny kiedyś przyjaźniły się: Aria, Spencer, Hanna, Emily no i ta, która ich wszystkich połączyła, Alison. Pewnej nocy dziewczyny budzą się, ale nie ma wśród nich Alison. Nikt nie wie co się z nią stało. Pozostałe dziewczyny tracą ze sobą kontakt. Każda poszła w inną stronę. Po roku znaleziono ciało Alison, a dziewczyny dostają bardzo niepokojące wiadomości. Ich drogi znowu się schodzą...

Po tym jak mniej więcej streściłam wam opis pewnie uważacie, że nie jest to tak bardzo skomplikowane, ale w serialu jest tyle wątków, że trudno się połapać. Chłopcy, rodzina, wrogowie. Każda dziewczyna ma swoje życie i można się trochę pogubić.

Ogólnie to serial bardzo mi się podoba. Bardzo polubiłam wszystkie dziewczyny. Moją ulubienicą jednak jest Aria. Pewnie dlatego że ona pisze opowiadania. Chciałabym być jak ona. Chłopcy też są niczego sobie. xd

W najbliższym czasie bardzo chciałabym przeczytać książkę, na której podstawie powstał serial. 

Polecam!

Podsumowanie października

Cienko, cienko. Mam ostatnio tyle problemów na głowie, że nawet nie mam czasu na książki. Szkoda. Trochę mi się jednak udało przeczytać. xd

Ilość przeczytanych książek:

• Cienie- Amy Meredith
• Polowanie- Amy Meredith
• Gorączka- Amy Meredith
• Pamiętnik nastolatki- Beata Andrzejczuk
• Pamiętnik nastolatki 2- Beata Andrzejczuk

Najlepsza przeczytana książka:
Cienie- Amy Meredith

Najgorsza przeczytana książka:
 brak

Ilość opublikowanych postów:
5- 4 recenzje i podsumowanie września

Ilość wyświetleń:
3298- w tym miesiącu- 550

Liczba obserwatorów:
50- w tym miesiącu-3



Serdecznie pozdrawiam i dziękuje za odwiedzanie mojego bloga. xd

Pamiętnik nastolatki 2- Beata Andrzejczuk

Autor: Beata Andrzejczuk
Tytuł: Pamiętnik nastolatki 2
Seria: Pamiętnik nastolatki #2
Stron: 205
Kategoria: Literatura młodzieżowa
Moja ocena: 7-/10
Opis:
Dalsze losy Natki, zwariowanej dziewczyny, której Pamiętnik podbił serca nastolatek w całej Polsce. Wakacje się skończyły, czas powrócić do domu, ale czy wszytko będzie po staremu? Zdecydowanie nie! Z początkiem nowego roku szkolnego zaczynają się nowe przygody, nieznane wcześniej uczucia, ale i niespodziewane kłopoty! Jak zmieniła się Natka? Czy znajdzie odpowiedź na pytania sprzed wakacji? Czy jej uczuciowe dylematy znajdą szczęśliwe rozwiązanie czy może wszystko jeszcze bardziej się zawikła? Wszystkie czytelniczki nie mogące doczekać się odpowiedzi na te pytania zapraszamy do lektury!

Moja opinia:

Druga część zapisanych myśli i przeżyć Natki.

Po wakacjach Natalia zaczyna drugi rok nauki w gimnazjum. Wydawało jej się, że po wakacjach wszystkie jej problemy znikną i jej uczucia poukładają się. Jednak się myliła i to bardzo. Wszystko stało się jeszcze bardziej zagmatwane.

Język książki jest dokładnie taki sam jak w pierwszej części. Można powiedzieć, że Natalia trochę zmądrzała, ale nadal podejmuje błędne decyzje. Ale w końcu to nastolatka, więc ma do tego prawo. 

W niektórych momentach miałam ochotę odłożyć tą książkę, rzucić w kąt, albo podeptać. Chciałam nawet krzyknąć na Natalię, żeby się tak głupio nie zachowała, ale się powstrzymałam. To by głupio wyglądało. Moje zachowanie to dowód na to, że książka jest ciekawa i wzbudza w nas emocje te złe jak i dobre. 

Jeśli ktoś zapoznał się z pierwszą częścią i nie spodobała mu się, to niech nie zabiera się za następną część, bo ta nie jest wcale lepsza od tamtej.

Cytaty: brak interesujących.

Pamiętnik nastolatki- Beata Andrzejczuk

Autor: Beata Andrzejczuk
Tytuł: Pamiętnik nastolatki
Seria: Pamiętnik nastolatki #1
Stron: 280
Kategoria: Literatura młodzieżowa
Moja ocena: 7/10
Opis: Nie wiem, czy jestem normalna... Kapcie zamiast glanów. Jacek czy Bartosza Miłość do dwóch chłopaków jednocześnie. Rozlatujące się przyjaźnie czy zmyślone problemy. Normalna szkoła czy wstrętna buda. Dom... wariatów czy kochany domek.

Moja opinia:

Natalia to nastolatka, która dopiero zaczyna naukę w gimnazjum. W tej książce opisane są jej przeżycia, problemy i rozmyślenia o sensie życia. Nie wie, którego chłopaka wybrać, sztuczne i wymyślone przyjaźnie. To wszystko może spotkać każdą nastolatkę. Sama jestem w takim wieku, więc wiem doskonale co to znaczy.

Bardzo polubiłam w tej książce Natalię, ze względu na jej charakter i sposób bycia. Jest ukazana jako zwykła nastolatka z przeciętnymi problemami. Nie wywyższa się niczym szczególnym. Prowadzi zwykłe życie. Ma brata i siostrę, no i oczywiście rodziców. Matka jest trochę przewrażliwiona, a ojciec z łatwością podchodzi do życia. Jej brat coś ukrywa, a ona nie może dojść do sedna sprawy w związku z nim. 

Książka jest pisana potocznym stylem, no bo to w końcu pamiętnik. Ale znajdują się tu także dialogi. Można powiedzieć, że strzępki wspomnień. Znajdzie się tu także wiele opisów, jak na przykład opis miejsc, w których Natalia była. Z łatwością tą książkę się czyta ze względu na rysunki. Dzięki temu ma się wrażenie, że to jest prawdziwy pamiętnik.

To tyle co mam do powiedzenia o tej książce. Jeśli jesteś nastolatką z problemami z pewnością spodoba ci się opowieść o dziewczynie, która tak samo jak ty nie wie czy jest do końca normalna.

A teraz chciałam się dowiedzieć czy piszecie lub pisaliście pamiętnik albo dziennik. Jeśli tak, to powiedzcie dlaczego to robicie. Ja osobiście przyznam się, że pisze pamiętnik. Czasami trzeba się wygadać, ale nie ma się ochoty mówić tego nawet najlepszej przyjaciółce.

Cytaty:

„Życie nie znosi próżni... A zwłaszcza życie nastolatki!!!”